leven in de stad vs. leven in het binnenland!
Blijf op de hoogte en volg Nicole
30 Mei 2015 | Suriname, Paramaribo
Goeiedag allemaal,
Ik vond het weer eens tijd voor een update hier vanuit Suriname!
De grote regentijd is inmiddels begonnen, dus dit betekent dat er ook regelmatig een grote plens regen uit de lucht valt.. Dat is natuurlijk wel minder leuk, maar gelukkig is het nog steeds warm en laat de zon zich ook nog wel zien! Nog 10 dagen stage en dan zit m'n stage er al weer op. Aan de ene kant vind ik dit wel jammer, omdat ik het erg naar m'n zin heb op m'n stage. Aan de andere kant betekent dit dat ik bijna vakantie heb hier in SU!
Ik vermaak me hier nog prima, met alle trips en feestjes! zo ben ik een weekend naar Overbridge geweest, wat overigens super mooi was! Hier hebben we overnacht met een aantal andere nederlandse stagiaires waar we veel mee optrekken! Er was een mooi huisje met airco en warme douche! En een hut voor degene met een hangmat! Daarnaast hebben we gebarbecued en lekker gezwommen! Een relaxed weekendje dus!
Afgelopen weekend zijn we vertrokken naar apiapaati (een soort eilandje (paati) in het binnnenland) Dit 'Eilandje' was van de vader van een van onze gidsen! De reis er naar toe was erg vermoeiend, namelijk 4 uur rijden met de bus naar Atjoni en vanaf daar 4 uur met de korjaal(boot)! Op de korjaal was het goed uit te houden, het zonnetje scheen en het waaide een beetje. Af en toe moesten we ons haasten met het aantrekken van onze poncho ivm een plens regen.. ondanks af en toe een (flinke) bui regen, scheen de zon ook regelmatig. Ik heb me tijdens de bootreis 3/4 x ingesmeerd met zonnebrandcrème en ik kreeg het toch voor elkaar om te verbranden (gelukkig viel de schade mee en ben ik nu wel bruin). Onderweg met de korjaal, was de omgeving weer adembenemend mooi.. Pff nog steeds besef ik het me niet altijd, dat ik hier al zolang zit! Eenmaal aangekomen op Apiapaati, gingen we meteen opzoek naar het hutje waar wij in zouden gaan slapen! Eenmaal aangekomen bij het hutje, was het wel even slikken.. Het was er donker en de klamboe's hadden allemaal grote gaten waar zo allerlei ongedierte door heen kon kruipen.. Het dak van de hut, zit ook nog eens vol met spinnen.. Achja hoort er allemaal bij, dus heb het maar voor lief genomen!
De eerste dag hebben we niet veel gedaan ivm de lange reis. Ik vond het wel eens tijd voor een douche! Hop, samen met huisgenootje handdoekje om en naar de douche.. Pff ik stond er al bijna onder totdat we een joekel van een spin zagen.. Ja ik wil over m'n spinnenangst heen, maar dit was toch een beetje onverwachts dus no thanks! M'n huisgenootje heeft de spin weg weten te krijgen, maar no way dat ik nu alleen onder de douche zou gaan! Dus dan maar samen gaan douchen met huisgenootje, zo kon een eronder staan en de ander op de uitkijk voor de spinnen! Prima oplossing! Nja lang douchen was in ieder geval niet prettig.. In tegenstelling tot Overbrigde moesten we hier douchen met ontzettend koud rivierwater.. Brrr de rillingen lopen me nog over de rug als ik er aan denk!
De volgende dag hebben zijn we met de korjaal vertrokken naar bende kondre, een klein Marronnendorpje. Hier zijn we doorheen gelopen en uiteindelijk begonnen aan de 2 uur durende jungletocht naar de ananasberg! De ananasberg had ik me toch wel ietjes anders voorgesteld.. Het leek op een ontzettende grote steen en de weg naar boven was ook wel redelijk stijl.. Gelukkig duurde de beklimming max. 10 minuten! Eenmaal op de berg kwam er een regenbui, wat opzich wel even lekker was om af te kunnen koelen! Op de ananasberg opzoek gegaan naar de ananassen.. Deze waren niet zo groot als verwacht, namelijk z'n 10 à 15 centimeter groot en er waren ook geen rijpe ananassen helaas. Even rustig gezeten en toen was het tijd om naar beneden te gaan! Pff.. door de regen was alles heel glad geworden en was het niet bepaald een pretje om naar beneden te moeten.. Ik had dan ook een eigen manier gevonden om veilig beneden te komen, namelijk handen en voeten op de berg en me langzaam achteruit naar beneden laten glijden! Het zag er misschien niet uit, maar ik heb het wel gered! De terugweg vloog voorbij in de jungle, binnen een uur was deze klaar! Af en toe zelfs hardlopend door de jungle gegaan!
Eenmaal weer aangekomen in Bende Kondre, stond er Surinaamse baka bana (gebakken banaan) en frisdrank op ons te wachten! Daarna ben ik met een gids en huisgenootje op een 'airhead' (luchtkussen) die aan de korjaal vast zat vertrokken naar de Tapa watravallen! Super leuk natuurlijk! eenmaal aangekomen mochten we nog een keer dus bleven m'n huisgenootje en ik rustig op de airhead wachten, terwijl iedereen aan land ging om de spullen ergens te droppen en te chillen bij de stroomversnelling (Tapa watravallen). Nou na een aantal minuten kwamen we erachter dat de boot niet vast zat en dreven m'n huisgenootje langzaam verder van land.. We riepen, maar niemand die ons hoorde.. Huisgenootje besloot om hulp te gaan halen en ik had het idee om nog maar even op de airhead te blijven wachten omdat ik niet zo goed het water in durfde.. Nja deze planning liep niet helemaal goed, want op het moment dat m'n huisgenootje het water in sprong, viel ik van de airhead.. Pff zo snel als ik kon zwom ik aan land om naar niks te hoeven voelen van alles wat in het water zat.. We hadden een van de gidsen ingelicht en uiteindelijk hebben we toch nog een rondje mogen maken met de airhead! Daarna naar de stroomversnellingen gegaan! Hier moest je door de sterke stroming en rotsen lopen om op een grotere steen te kunnen zitten! Nja na de situatie van de airhead, durfde ik het ook wel aan om van deze stroomversnelling af te glijden naar beneden! Weer een super ervaring erbij! Hierna zijn we weer terug naar Apiapaati gegaan en hebben we gegeten en s'avonds gedanst bij het kampvuur! Uiteindelijk bleef er een klein groepje over en toen kwam de gids met het idee om een nachtelijke jungletocht te maken! Met de adrenaline die door m'n lijf stroomde, zijn we vertrokken met de korjaal. We hebben gemiddeld een half uur gelopen door de jungle denk ik, maar niet echt veel gezien behalve bijtende mieren, sprinkhaan en een buidelrat in de verte.. Dus maar besloten om terug te gaan! Eenmaal aangekomen bij de korjaal, had een van de gidsen een kaaiman gespot en was hij vastberaden deze te vangen! Na een aantal keren mis te hebben gegrepen, is het hem uiteindelijk gelukt de kaaiman te vangen en mee te nemen! Eenmaal op de korjaal had de gids nog een slang gespot! Deze had hij snel gevangen en hij nam de slang mee op een lange stok boven het water. Je zag de slang zoeken naar een boom, maar deze was niet te vinden toen we boven het water vaarden. Eenmaal op land aangekomen, moesten we dus en een kaaiman en een slang in de gaten houden.. Ik kreeg de kaaiman in handen en keek ondertussen naar de slang die om de beurten werd vast gehouden.. Iedereen was zo gefocust op de slang dat een andere gids tegen mij aanliep terwijl ik de kaaiman in m'n handen vast hield.. Ai ik kon natuurlijk niet voorkomen dat de kaaiman beet.. Gelukkig was het een klein wondje, maar was het wel even schrikken.. En nu zul je denk dat overkomt iemand niet nog een keer.. Nou ik heb natuurlijk het tegendeel bewezen.. Ik had de slang mogen vasthouden (de foto's zijn helaas verdwenen hiervan).. Toen ik terug wilde lopen, liep ik zelf tegen iemand aan die de kaaiman vasthield.. Gelukkig hapte de kaaiman alleen in m'n trui en niet in m'n arm!
De volgende ochtend weer een heerlijk ontbijtje gehad en toen weer een dorpswandeling gemaakt bij een ander Marronnendorpje. Hier werden verschillende verhalen verteld over hoe het gaat wanneer iemand overlijd, trouwt enz. Deze verhalen blijven bijzonder om aan te horen. Na de dorpswandeling zijn we weer vertrokken naar Tapa watravallen. Hier moesten de sterke mannen de korljaal tegen de sterke stroming omhoog trekken omdat we daar onze route naar de Gran danvallen moesten vervolgen! Bij de Gran danvallen stond ons een grotere stroomversnelling te wachten, die doordat het water hoger stond nog gevaarlijker is! Hier zouden we ook met de airhead vanaf mogen! De gidsen hebben eerst getest of dit ivm de hoge waterstand wel verantwoord was. Ja het was verantwoord dus wie wil mag mee.. Pff knikkende knietjes stond ik te twijfelen.. De stroming was zo sterk en ik was bang dat ik de klim tegen de stroming in naar boven niet aan zou kunnen. Uiteindelijk toch de moed bij elkaar geraapt en besloten om te gaan! het is natuurlijk een 'once in a lifetime-kans'! Daar gingen we met een klein groepje, hand in hand naar boven, we gaven elkaar instructies over waar het bijvoorbeeld diep was en waar niet. Eenmaal boven aangekomen kwamen de knikkende knietjes weer.. pff nu kon ik echt niet meer terug.. Een paar groepjes waren geweest, sommige vielen en sommige bleven keurig op de airhead zonder te vallen. Voordat ik hier vanaf ging met een huisgenootje en een gids, heb ik de gids nog eerst helemaal ondervraagd, of er nog nooit iets mis is gegaan, of er nog nooit mensen waren verdronken, of dat hij nog nooit via via iets had gehoord over het verdrinken in de stroomversnelling.. De gids vertelde dat er nog nooit iets ergs was gebeurd.. Hoewel ik er niks van geloofde, gaf het me toch iets meer rust en toen moest het gebeuren.. Hop, op de airhead en gaan met die banaan.. Nou suprise suprise bij het begin ging het meteen al mis.. waar iedereen keurig om een gat heen dreven, werden wij meteen op het begin al door de stroming het gat ingeduwd.. Meteen viel iedereen van de airhead en gingen we kopje onder, gelukkig droegen we een helm en een zwemvest. De overlevingsmodus ging aan en als instructie hadden we gekregen dat we hoe dan ook de airhead niet los mochten laten! Het ene moment was m'n huisgenootje nog naast me en het andere moment zag ik haar niet meer.. Ze had losgelaten door de sterke stroming.. Pff de paniek sloeg toen wel toe, maar ik was ook druk met het blijven vasthouden van de airhead en m'n hoofd boven water te houden.. Uiteindelijk hoorde ik de stem van m'n huisgenootje weer en had de gids haar weten te pakken en zat ze aan de andere kant van de airhead.. Nou toen moesten we nog zien te stoppen.. Proberend achter rotsen te blijven steken, maar steeds zonder succes, dreven we steeds verder af. De gids was aan het lachen, nou ik vond het niet zo grappig.. uiteindelijk toch weten te stoppen en werden we opgehaald met de korjaal omdat we ver waren afgedreven.. Oi Oi wat een stress en een spanning, maar ook wel weer een super vette ervaring! Twee andere huisgenootjes zouden foto's maken en filmen, maar doordat zij ook een beetje in paniek raakte zijn ze van de schrik vergeten te filmen en hebben ze een paar foto's gemaakt. Maar voor alsnog staat het op film doordat een ander meisje uit de groep ons heeft weten te filmen! Jeej ik kan het nog laten zien ook!
Helemaal kapot van het avontuur van de Gran danvallen zijn we weer teruggegaan naar Apiapaati en hebben we mogen genieten van een circusact van een gids bij het kampvuur! De volgende dag stond in het teken van de terugreis en deze was lang.. We zouden om 10 uur vertrekken van Apiapaati richting Atjoni, maar de motor van de korjaal was kapot.. Het was ook nog eens de dag van de verkiezingen en hierdoor was er niet 1 2 3 een andere korjaal beschikbaar.. Na vier uur te hebben gewacht kwam er toch een andere korjaal en zijn we terug gevaren naar Atjoni! Daarna gegeten en vertrokken met de bus naar de stad! Pff het was een lange reis, maar wat was het een prachtig weekend! Weer een trip kunnen toevoegen aan m'n lijstje!
Inmiddels nog 7,5 week hier te gaan en dan nog een weekje curaçao! Ik geniet hier nog iedere dag en heb met mezelf de belofte gemaakt nog sowieso terug te komen naar Suriname in de toekomst! Maar voor nu is het prima om na 8,5 week ook weer in NL te zijn bij familie en vrienden!
Tot snel iedereeen!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Ik vond het weer eens tijd voor een update hier vanuit Suriname!
De grote regentijd is inmiddels begonnen, dus dit betekent dat er ook regelmatig een grote plens regen uit de lucht valt.. Dat is natuurlijk wel minder leuk, maar gelukkig is het nog steeds warm en laat de zon zich ook nog wel zien! Nog 10 dagen stage en dan zit m'n stage er al weer op. Aan de ene kant vind ik dit wel jammer, omdat ik het erg naar m'n zin heb op m'n stage. Aan de andere kant betekent dit dat ik bijna vakantie heb hier in SU!
Ik vermaak me hier nog prima, met alle trips en feestjes! zo ben ik een weekend naar Overbridge geweest, wat overigens super mooi was! Hier hebben we overnacht met een aantal andere nederlandse stagiaires waar we veel mee optrekken! Er was een mooi huisje met airco en warme douche! En een hut voor degene met een hangmat! Daarnaast hebben we gebarbecued en lekker gezwommen! Een relaxed weekendje dus!
Afgelopen weekend zijn we vertrokken naar apiapaati (een soort eilandje (paati) in het binnnenland) Dit 'Eilandje' was van de vader van een van onze gidsen! De reis er naar toe was erg vermoeiend, namelijk 4 uur rijden met de bus naar Atjoni en vanaf daar 4 uur met de korjaal(boot)! Op de korjaal was het goed uit te houden, het zonnetje scheen en het waaide een beetje. Af en toe moesten we ons haasten met het aantrekken van onze poncho ivm een plens regen.. ondanks af en toe een (flinke) bui regen, scheen de zon ook regelmatig. Ik heb me tijdens de bootreis 3/4 x ingesmeerd met zonnebrandcrème en ik kreeg het toch voor elkaar om te verbranden (gelukkig viel de schade mee en ben ik nu wel bruin). Onderweg met de korjaal, was de omgeving weer adembenemend mooi.. Pff nog steeds besef ik het me niet altijd, dat ik hier al zolang zit! Eenmaal aangekomen op Apiapaati, gingen we meteen opzoek naar het hutje waar wij in zouden gaan slapen! Eenmaal aangekomen bij het hutje, was het wel even slikken.. Het was er donker en de klamboe's hadden allemaal grote gaten waar zo allerlei ongedierte door heen kon kruipen.. Het dak van de hut, zit ook nog eens vol met spinnen.. Achja hoort er allemaal bij, dus heb het maar voor lief genomen!
De eerste dag hebben we niet veel gedaan ivm de lange reis. Ik vond het wel eens tijd voor een douche! Hop, samen met huisgenootje handdoekje om en naar de douche.. Pff ik stond er al bijna onder totdat we een joekel van een spin zagen.. Ja ik wil over m'n spinnenangst heen, maar dit was toch een beetje onverwachts dus no thanks! M'n huisgenootje heeft de spin weg weten te krijgen, maar no way dat ik nu alleen onder de douche zou gaan! Dus dan maar samen gaan douchen met huisgenootje, zo kon een eronder staan en de ander op de uitkijk voor de spinnen! Prima oplossing! Nja lang douchen was in ieder geval niet prettig.. In tegenstelling tot Overbrigde moesten we hier douchen met ontzettend koud rivierwater.. Brrr de rillingen lopen me nog over de rug als ik er aan denk!
De volgende dag hebben zijn we met de korjaal vertrokken naar bende kondre, een klein Marronnendorpje. Hier zijn we doorheen gelopen en uiteindelijk begonnen aan de 2 uur durende jungletocht naar de ananasberg! De ananasberg had ik me toch wel ietjes anders voorgesteld.. Het leek op een ontzettende grote steen en de weg naar boven was ook wel redelijk stijl.. Gelukkig duurde de beklimming max. 10 minuten! Eenmaal op de berg kwam er een regenbui, wat opzich wel even lekker was om af te kunnen koelen! Op de ananasberg opzoek gegaan naar de ananassen.. Deze waren niet zo groot als verwacht, namelijk z'n 10 à 15 centimeter groot en er waren ook geen rijpe ananassen helaas. Even rustig gezeten en toen was het tijd om naar beneden te gaan! Pff.. door de regen was alles heel glad geworden en was het niet bepaald een pretje om naar beneden te moeten.. Ik had dan ook een eigen manier gevonden om veilig beneden te komen, namelijk handen en voeten op de berg en me langzaam achteruit naar beneden laten glijden! Het zag er misschien niet uit, maar ik heb het wel gered! De terugweg vloog voorbij in de jungle, binnen een uur was deze klaar! Af en toe zelfs hardlopend door de jungle gegaan!
Eenmaal weer aangekomen in Bende Kondre, stond er Surinaamse baka bana (gebakken banaan) en frisdrank op ons te wachten! Daarna ben ik met een gids en huisgenootje op een 'airhead' (luchtkussen) die aan de korjaal vast zat vertrokken naar de Tapa watravallen! Super leuk natuurlijk! eenmaal aangekomen mochten we nog een keer dus bleven m'n huisgenootje en ik rustig op de airhead wachten, terwijl iedereen aan land ging om de spullen ergens te droppen en te chillen bij de stroomversnelling (Tapa watravallen). Nou na een aantal minuten kwamen we erachter dat de boot niet vast zat en dreven m'n huisgenootje langzaam verder van land.. We riepen, maar niemand die ons hoorde.. Huisgenootje besloot om hulp te gaan halen en ik had het idee om nog maar even op de airhead te blijven wachten omdat ik niet zo goed het water in durfde.. Nja deze planning liep niet helemaal goed, want op het moment dat m'n huisgenootje het water in sprong, viel ik van de airhead.. Pff zo snel als ik kon zwom ik aan land om naar niks te hoeven voelen van alles wat in het water zat.. We hadden een van de gidsen ingelicht en uiteindelijk hebben we toch nog een rondje mogen maken met de airhead! Daarna naar de stroomversnellingen gegaan! Hier moest je door de sterke stroming en rotsen lopen om op een grotere steen te kunnen zitten! Nja na de situatie van de airhead, durfde ik het ook wel aan om van deze stroomversnelling af te glijden naar beneden! Weer een super ervaring erbij! Hierna zijn we weer terug naar Apiapaati gegaan en hebben we gegeten en s'avonds gedanst bij het kampvuur! Uiteindelijk bleef er een klein groepje over en toen kwam de gids met het idee om een nachtelijke jungletocht te maken! Met de adrenaline die door m'n lijf stroomde, zijn we vertrokken met de korjaal. We hebben gemiddeld een half uur gelopen door de jungle denk ik, maar niet echt veel gezien behalve bijtende mieren, sprinkhaan en een buidelrat in de verte.. Dus maar besloten om terug te gaan! Eenmaal aangekomen bij de korjaal, had een van de gidsen een kaaiman gespot en was hij vastberaden deze te vangen! Na een aantal keren mis te hebben gegrepen, is het hem uiteindelijk gelukt de kaaiman te vangen en mee te nemen! Eenmaal op de korjaal had de gids nog een slang gespot! Deze had hij snel gevangen en hij nam de slang mee op een lange stok boven het water. Je zag de slang zoeken naar een boom, maar deze was niet te vinden toen we boven het water vaarden. Eenmaal op land aangekomen, moesten we dus en een kaaiman en een slang in de gaten houden.. Ik kreeg de kaaiman in handen en keek ondertussen naar de slang die om de beurten werd vast gehouden.. Iedereen was zo gefocust op de slang dat een andere gids tegen mij aanliep terwijl ik de kaaiman in m'n handen vast hield.. Ai ik kon natuurlijk niet voorkomen dat de kaaiman beet.. Gelukkig was het een klein wondje, maar was het wel even schrikken.. En nu zul je denk dat overkomt iemand niet nog een keer.. Nou ik heb natuurlijk het tegendeel bewezen.. Ik had de slang mogen vasthouden (de foto's zijn helaas verdwenen hiervan).. Toen ik terug wilde lopen, liep ik zelf tegen iemand aan die de kaaiman vasthield.. Gelukkig hapte de kaaiman alleen in m'n trui en niet in m'n arm!
De volgende ochtend weer een heerlijk ontbijtje gehad en toen weer een dorpswandeling gemaakt bij een ander Marronnendorpje. Hier werden verschillende verhalen verteld over hoe het gaat wanneer iemand overlijd, trouwt enz. Deze verhalen blijven bijzonder om aan te horen. Na de dorpswandeling zijn we weer vertrokken naar Tapa watravallen. Hier moesten de sterke mannen de korljaal tegen de sterke stroming omhoog trekken omdat we daar onze route naar de Gran danvallen moesten vervolgen! Bij de Gran danvallen stond ons een grotere stroomversnelling te wachten, die doordat het water hoger stond nog gevaarlijker is! Hier zouden we ook met de airhead vanaf mogen! De gidsen hebben eerst getest of dit ivm de hoge waterstand wel verantwoord was. Ja het was verantwoord dus wie wil mag mee.. Pff knikkende knietjes stond ik te twijfelen.. De stroming was zo sterk en ik was bang dat ik de klim tegen de stroming in naar boven niet aan zou kunnen. Uiteindelijk toch de moed bij elkaar geraapt en besloten om te gaan! het is natuurlijk een 'once in a lifetime-kans'! Daar gingen we met een klein groepje, hand in hand naar boven, we gaven elkaar instructies over waar het bijvoorbeeld diep was en waar niet. Eenmaal boven aangekomen kwamen de knikkende knietjes weer.. pff nu kon ik echt niet meer terug.. Een paar groepjes waren geweest, sommige vielen en sommige bleven keurig op de airhead zonder te vallen. Voordat ik hier vanaf ging met een huisgenootje en een gids, heb ik de gids nog eerst helemaal ondervraagd, of er nog nooit iets mis is gegaan, of er nog nooit mensen waren verdronken, of dat hij nog nooit via via iets had gehoord over het verdrinken in de stroomversnelling.. De gids vertelde dat er nog nooit iets ergs was gebeurd.. Hoewel ik er niks van geloofde, gaf het me toch iets meer rust en toen moest het gebeuren.. Hop, op de airhead en gaan met die banaan.. Nou suprise suprise bij het begin ging het meteen al mis.. waar iedereen keurig om een gat heen dreven, werden wij meteen op het begin al door de stroming het gat ingeduwd.. Meteen viel iedereen van de airhead en gingen we kopje onder, gelukkig droegen we een helm en een zwemvest. De overlevingsmodus ging aan en als instructie hadden we gekregen dat we hoe dan ook de airhead niet los mochten laten! Het ene moment was m'n huisgenootje nog naast me en het andere moment zag ik haar niet meer.. Ze had losgelaten door de sterke stroming.. Pff de paniek sloeg toen wel toe, maar ik was ook druk met het blijven vasthouden van de airhead en m'n hoofd boven water te houden.. Uiteindelijk hoorde ik de stem van m'n huisgenootje weer en had de gids haar weten te pakken en zat ze aan de andere kant van de airhead.. Nou toen moesten we nog zien te stoppen.. Proberend achter rotsen te blijven steken, maar steeds zonder succes, dreven we steeds verder af. De gids was aan het lachen, nou ik vond het niet zo grappig.. uiteindelijk toch weten te stoppen en werden we opgehaald met de korjaal omdat we ver waren afgedreven.. Oi Oi wat een stress en een spanning, maar ook wel weer een super vette ervaring! Twee andere huisgenootjes zouden foto's maken en filmen, maar doordat zij ook een beetje in paniek raakte zijn ze van de schrik vergeten te filmen en hebben ze een paar foto's gemaakt. Maar voor alsnog staat het op film doordat een ander meisje uit de groep ons heeft weten te filmen! Jeej ik kan het nog laten zien ook!
Helemaal kapot van het avontuur van de Gran danvallen zijn we weer teruggegaan naar Apiapaati en hebben we mogen genieten van een circusact van een gids bij het kampvuur! De volgende dag stond in het teken van de terugreis en deze was lang.. We zouden om 10 uur vertrekken van Apiapaati richting Atjoni, maar de motor van de korjaal was kapot.. Het was ook nog eens de dag van de verkiezingen en hierdoor was er niet 1 2 3 een andere korjaal beschikbaar.. Na vier uur te hebben gewacht kwam er toch een andere korjaal en zijn we terug gevaren naar Atjoni! Daarna gegeten en vertrokken met de bus naar de stad! Pff het was een lange reis, maar wat was het een prachtig weekend! Weer een trip kunnen toevoegen aan m'n lijstje!
Inmiddels nog 7,5 week hier te gaan en dan nog een weekje curaçao! Ik geniet hier nog iedere dag en heb met mezelf de belofte gemaakt nog sowieso terug te komen naar Suriname in de toekomst! Maar voor nu is het prima om na 8,5 week ook weer in NL te zijn bij familie en vrienden!
Tot snel iedereeen!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
